கவிஞராகவும் கலைஞராகவும் விளங்குகின்ற தாமரைக்கண்ணனின் ‘கம்பாஸ்பி’ என்கிற காவியம் இதோ என் கண்களைக் கெளரவப் படுத்துகிறது. புலவர் அவர்களின்
நாத நயனங்களில் நான் சூரிய சந்திரர்களைச் சந்தித்தேன். இவருக்கு வாய்த்திருக்கிற எழிற் கண்கள், கனவுகன் மிதக்கின்ற கற்பனை ஓசைகள் மாத்திரம் அல்ல; எதிர் காலத்தை எடை போட்டுச் சொல்லுகிற பேரண்டப் பெருவெளிகளும் ஆகும். ஆறே காட்சிகளில் மங்கலமாக மடிந்து போன கிரேக்கத்தை மனத்தேர் ஏற்றி மயங்க வைக்கிறார் என்றால், இவரது வித்தக விரல்கள் வீரவணக்கத்திற்கு உரியன அன்றோ?….. உயிரோவியமான காதலைக் கனிந்த தமிழில் காவியமாக்கி இருக்கிறார். புலவர் தாமரைக்கண்ணனன் தமிழ்நாடக உலகத்தின் புலர் காலைப் பொழுது! சீர்திருத்த சிறுகதையாளராய், நாட்டுக்கு நல்லதை உணர்த்தும் நாவல் ஆசிரியராய், குதூகலத்தோடு கொஞ்சும் குழந்தை எழுத்தாளராய் நன்மணி நாடக கால்ஊன்றி கனவில் தலை நிமிரும் அறிஞர் டாக்டர் தாமைரக்கண்ணன் அகிலத்தை வென்றுவாழ்க! ‘கம்பாஸ்பி’ அணித்துரை 28.7.1985